ویژگی بارز معماری گیلان و مازندران چیست؟
ایسنا .چهارشنبه ۱۲ شهریور ۱۳۹۳ - ۱۱:۲۹
اقتباس و تلخیص شما بوم .
به نظردکتر محمدمهدی رئیس سمیعی، عضو هیئت علمی معماری دانشگاه گیلان : ما با حفظ سنتها و هویت معماری خود در منطقه میتوانیم به جایگاه خوبی برسیم، البته مقصود ، بازگشت به معماری سنتی نیست..
خانههای ما در معماری قدیم از فضاهایی نظیر شاهنشین، غلام گردش، کاسهخانه، بیرونی و اندرونی برخوردار بوده که متناسب با فضای اجتماعی و فرهنگی همان دوره بوده است، اما اکنون فضا و زندگی ما تغییر کرده است و به این مفهوم نیست که نتوانیم یک تدبیر مناسبی بین خاطرات تاریخی و هویتهای معماری خود با زندگی نو ایجاد کنیم.
معماران کشورهای پیشرفته نه تنها سنتهای معماری خود را حفظ میکنند بلکه سعی میکنند آنها را در تداوم معماری روز بکار گیرند.
سقفهای چهار شیبه فقط اختصاص به منطقه گیلان و مازندران ندارد، در کشورهای ژاپن، چین، ترکیه، یونان، ایتالیا، اسپانیا، پرتغال، مراکش، مصر، تونس و سواحل شمالی دریای مدیترانه از چنین سقفهای شیبدار به خصوص چهار شیبه استفاده شده است. معماران این کشورها سعی میکنند با آموختن از معماران سبک سنتی خود به ترویج و تداوم این سبک کمک کنند، به همین دلیل وقتی ما از این مناطق بازدید میکنیم در مییابیم که فضاهای معماری آنها علاوه بر محیط، با هم نیز بسیار هماهنگ هستند، البته سقفهای شیبدار هماهنگ و موزون یکی از نمونههای بارز معماری آنان است.
مدیر گروه علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد واحد رشت گفت: گیلان یکی از مناطقی است که از نظر اقلیمی نیاز مبرم به وجود چنین سقفهایی دارد اما متاسفانه معماران جدید ما به شدت از لحاظ داشتن علم کافی برای طراحی این نوع سقفها در وضعیت نامناسبی به سر میبرند و به علت اینکه توان طراحی درست و اصولی از این سقفها ندارند، در نتیجه طراحیهایی ناموزون انجام میدهند که با معماری بومی و سنتی ما هیچگونه هماهنگی ندارند و این نقص بزرگی است که در منطقه ما دیده میشود.
... حفظ و توسعه معقول معماری بومی با در نظر گرفتن شرایط امروز جهان و هماهنگی با معماری نو از اهداف مااست .
لزوما فقط با توجه به چند معماری که از سبکهای تک یا تکنولوژیهای پیشرفته استفاده میکنند، نمیتوانیم خود را معمار بدانیم چرا که اینگونه سبکها معمولا با هزینههای زیاد و نبود امکانات در ایران مواجه است.
طراح مصلی رشت در پاسخ به این سوال که چگونه میتوان معماری سنتی و معماری نو را تلفیق کرد، گفت: معماری از نظر کلی یک عامل روبنایی در جامعه محسوب میشود که عوامل زیربنایی نظیر اقتصاد، فرهنگ و سیاست در آن تاثیر بسیار دارد، معماران ما هم تحت تاثیر همین روند پیش میروند.
وی ادامه داد: عملا سنتهای ما در زمینه موسیقی، معماری و آداب و رسومهای محلی موجود در نقاط مختلف با یکدیگر متفاوت است و همچنین ربطی به اتفاقاتی که طی یک دوره در جامعه رخ میدهد، ندارد لذا باید سعی کنیم از این دیدگاه اجتناب کنیم و همواره نیز نمیتوان بنا به شرایط اقتصادی از امکانات فوق پیشرفته بهره جست.